EKMEK VE GÜL

Yürüyoruz yürüyoruz, günün aydınlığında

Donuk fabrika bacalarına, yoksul mutfaklara

Çarpıyor sesimiz ve birden parlayan

Bir ışık gibi ulaşıyor insanlara

" Ekmek ve gül! Ekmek ve gül! "

Yürüyoruz yürüyoruz, erkekler için de yürüyoruz

Çünkü hâlâ bizim oğullarımızdır onlar

Ve biz hâlâ analık ederiz onlara

En zorlu iş, en ağır emek

Ve çalışmak doğuştan mezara dek

Ve böyle sürüp gitsin istemiyoruz

Yaşamak için ekmek

Ruhumuz için gül istiyoruz!

Yürüyoruz yürüyoruz kol kola

Saflarımızda ölüp gitmiş arkadaşlarımız

Ve türkümüzde onların kederli " Ekmek " çığlıkları

Çünkü bir köle gibi çalıştırıldı onlar

Sanattan, güzellikten, sevgiden yoksun

Biz de bugün hâlâ onların özlemini haykırıyoruz

İş ve ekmek istiyoruz

Ama gül de istiyoruz

Yürüyoruz yürüyoruz, yan yana güzel günler adına

Kadınız, insanız, insanlığı ayağa kaldırıyoruz

Paydos bundan böyle köleliğe, aylaklığa

Herkes çalışsın, bölüşülsün kardeşçe, yaşamın sundukları

İşte bunun için yükseliyor yüreklerimizden

Bu ekmek ve gül türküleri

Ve yineliyoruz hep bir ağızdan

Ekmek ve gül! Ekmek ve gül!

James OPPENHEIM

Çeviri: Metin Demirtaş

Amerikalı şair ve yazar, James Oppenheim 24 Mayıs 1882'de Amerika'nın Minnesota eyaletinde doğdu. 4 Ağustos 1932'de New York'ta öldü. Çocukluğu ve yaşamının önemli bir bölümü New York'ta geçti. Colombia Üniversitesi'ndeki öğreniminden sonra öğretmenlik yaptı. Dokuma işçilerinin grevi sırasında bazı genç kızların taşıdığı pankartta yazılı "Ekmek de istiyoruz, gül de ! " sloganından yola çıkarak ünlü şiiri Ekmek ve Gül'ü yazdı.

25 Kasım Kadına Yönelik Şiddetle Uluslararası Mücadele Günü'nde Mirabel Kız Kardeşler Anısına…